Als je vaak naar NPO Radio 2 luistert, heb je je vast weleens afgevraagd wat zo’n DJ nu eigenlijk opstrijkt. Ze zijn immers dagelijks in de ether, bereiken honderdduizenden luisteraars en zijn soms net zo bekend als tv-sterren. Toch vallen de bedragen vaak lager uit dan je denkt, zeker bij de publieke omroep waar salarissen aan regels gebonden zijn.
Een Radio 2 DJ zit waarschijnlijk tussen de €40.000 en €200.000 per jaar. Dat lijkt een flink bedrag, maar vergeleken met wat commerciële stations bieden, is het soms behoorlijk karig. Daar liggen de salarissen namelijk een stuk hoger. Voor wie kiest voor de publieke omroep, draait het daarom vaak niet alleen om geld, maar ook om stabiliteit, prestige en passie voor het vak.
Wat kan een DJ bij NPO Radio 2 verdienen?
Om meteen met de deur in huis te vallen: een NPO Radio 2 DJ kan rekenen op een salaris tussen (naar schatting) 40.000 en 200.000 euro per jaar. De hoogte van dat bedrag hangt af van de plek in de programmering. Wie in de nacht zit, pakt logischerwijs minder dan iemand die de ochtend of middagshow presenteert, waar de grootste luisteraantallen te vinden zijn.
Voor de absolute topjocks is het maximumsalaris van de publieke omroep de grens: iets boven de twee ton. Daar mag niemand overheen. Veel DJ’s blijven er overigens flink onder, en dat maakt de verschillen groot.
Radio 2 en de Balkenende-norm
De reden dat er grenzen zijn aan de salarissen van Radio 2 DJ’s, is de zogenaamde Balkenende-norm. Die norm werd ingevoerd om te voorkomen dat publieke omroepen hetzelfde zouden gaan betalen als commerciële partijen. In 2020 lag dat maximum op ongeveer 201.000 euro per jaar, en dat bedrag geldt dus ook als absolute grens voor radiomakers binnen de NPO.
Voor commerciële omroepen geldt deze beperking niet. Bij Qmusic, Talpa of Radio 538 kan een populaire DJ veel meer verdienen, afhankelijk van luistercijfers en populariteit. Daar waar commerciële zenders vechten om de grootste namen, kiest Radio 2 voor een balans tussen betaalbaarheid en kwaliteit. Dat verschil in aanpak maakt publieke radio financieel vaak minder aantrekkelijk voor de allergrootste namen.
Giel Beelen: van tonnen naar ca. €70.000
Een sprekend voorbeeld van die verschillen is Giel Beelen. Toen hij nog bij Talpa werkte, tikte hij naar eigen zeggen een salaris van zo’n tweeënhalve ton per jaar aan. Dat waren gouden tijden, waarin commerciële radio hem rijkelijk beloonde voor zijn rol als ochtendjock bij Veronica. Het was hard werken, maar de beloning stond in verhouding tot de verantwoordelijkheid.
Na zijn overstap naar NPO Radio 2 moest Giel flink inleveren. Zijn salaris daalde naar rond de zeventigduizend euro per jaar, wat hij zelf omschreef in een interview met Privé TV als “f*cking weinig”. Objectief gezien is het een prima inkomen, maar in vergelijking met zijn eerdere verdiensten voelde het als een enorme stap terug. Zelfs praktische zaken, zoals het inleveren van zijn leaseauto, werden ineens actueel.
Hoe ziet het salaris van Radio 2 DJ's eruit?
Binnen Radio 2 bestaan grote verschillen. Een DJ die midden in de nacht of in het weekend programma’s maakt, komt vaak uit rond de zestig- tot tachtigduizend euro. Dat is nog steeds ruim boven modaal, maar fors minder dan de bedragen die de grote namen vangen. Het maakt duidelijk dat niet elke Radio 2 stem financieel op hetzelfde niveau zit.
Voor wie dagelijks een groot deel van de luisteraars bereikt, zoals in de ochtend of middag, kan het salaris oplopen richting de grens van tweehonderdduizend euro. Dat is de absolute top binnen de NPO. Het verschil tussen die bedragen laat zien hoe groot de rol van populariteit en tijdslot is. Niet iedereen verdient hetzelfde, ook al werk je voor hetzelfde station.
Vergelijk je de salarissen bij Radio 2 met die van commerciële stations, dan valt op hoe groot de kloof is. Bij Talpa, Qmusic of Radio 538 worden bedragen van vier- tot vijfhonderdduizend euro per jaar betaald aan de bekendste jocks. Daar is geen norm die een maximum stelt, en dus draait alles om luisteraars, marktwaarde en keihard onderhandelen.
Voor veel radiomakers is het verschil enorm. Waar de publieke omroep zekerheid en status biedt, geven commerciële zenders vaak meer financiële vrijheid. Dat maakt de keuze ingewikkeld: kies je voor stabiliteit en prestige bij Radio 2, of ga je voor de grotere beloningen in het commerciële circuit? Giel Beelen heeft laten zien dat zo’n overstap niet zonder gevolgen is.
Doorgroeien bij NPO Radio 2
Bij Radio 2 beginnen veel DJ’s in de nacht of in minder opvallende slots. Dat levert een prima salaris op, maar zeker geen topbedragen. Toch ligt er perspectief. Wie populair blijkt of zich bewijst, kan doorgroeien naar een belangrijker programma. Met die promotie stijgt niet alleen de zichtbaarheid, maar ook het salaris. Succes wordt dus ook hier beloond.
Voor Giel Beelen was dat vooruitzicht een reden om de stap naar Radio 2 toch te maken, ondanks de forse salarisval. Het gevoel onderdeel te zijn van het grootste station van Nederland en daar toekomst op te bouwen, woog voor hem zwaarder dan geld alleen. Het laat zien dat passie en ambitie vaak net zo belangrijk zijn als de hoogte van het salaris.
Het gaat het bij NPO Radio 2 dus zeker niet alleen om geld. De status van werken bij een publieke zender, de zekerheid van een contract en de kans om miljoenen luisteraars te bereiken, maken veel goed. Uiteindelijk blijkt dat passie voor radio vaak belangrijker is dan het salarisstrookje. En eerlijk gezegd: betaald worden om muziek te draaien blijft een geweldige baan.
Hoe verdient NPO Radio 2 eigenlijk zelf geld?
Radio 2 krijgt inkomsten uit reclame, maar dat loopt niet direct via de zender zelf. Alle reclames bij de publieke omroep worden verzorgd door Ster, de Stichting Ether Reclame. Bekende mediabureaus zoals Mediamax kopen daar zendtijd in en plaatsen hun spots in de zogenoemde Ster blokken rond de programma’s van Radio 2.
De opbrengsten gaan vervolgens naar de publieke omroep en dragen bij aan de financiering van NPO Radio 2. Zo verdienen DJ’s er zelf niets extra’s aan, maar zorgt het systeem ervoor dat Radio 2 kan blijven draaien zonder volledig afhankelijk te zijn van belastinggeld.
